Marya'nın memeleri ne kadar güzeldi ki, böyle bir övgüyü hakediyor. Hayal bile edemiyorum!
Annemin memelerini ememediğim için mi , yoksa bir kadını kadın gibi gösterdiği için mi seviyorum ,
Bilmiyorum ama Gustave gibi tapıyorum onlara ,
İçinizden sapık diye geçirebilirsiniz ancak her erkek içgüdüsünde açlık vardır onlara karşı.
Benim gibiler sadece biraz daha oburdurlar.
Gereksiz ve temelsiz bir özgüvenle altın renkli işlemeli kulpları olan kapıyı çaldım. Beklerken, içerden kulağıma gelen kösele terliklerin fayansta çıkardığı sesler , şiddetlendikçe özgüven yerini bir korkuya ve endişeye terk etmeye başladı. Kapı kolunun çıkardığı korkunç gıcırdama sesinden sonra ardına kadar açılan kapının arka tarafındaki pencereden odaya dolan azgın güneş ışığı karşımda karanlık bir silüetin belirmesine neden oldu. Bir iki saniye sonra gözlerim alıştıkça kıvrımlar daha net seçilmeye , renkler daha belirginleşmeye başladı. Marya'nınkilerden büyük , olabildiğince yuvarlak ve dolgun göğüsler ince bluzunun altında çığlık atarak çıkarın bizi buradan diye bağırıyorlardı. Bu kapıyı her çaldığımda işte böyle oluyordum. Babasının yaptığı şaklabanlıklara her zaman aynı tepkiyi veren bebek gibi , her seferinde aynı çılgın korkuya kapılıyordum; acaba yine dokunamayacak mıydım bu muhteşem göğüslere.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder